- igid
- 1) храбрый, удалой, отважный, доблестный; 2) храбрец, удалец.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
igid — sif. Bir işdə, döyüşdə qoçaqlıq, cəsarət, qəhrəmanlıq, mərdlik göstərən; cəsur, qoçaq. İgid oğlan. İgid qız. – Rövşən Rüstəm kimi igid, yeniyetmə, cavan bir oğlan idi. «Koroğlu». <Fitnə:> . . Mənzər igid pəhləvandır; Həm də gözəl bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsur — ə. igid, qəhrəman, cəsarətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şüca’ — ə. igid, qorxmaz, qəhrəman … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qoçaq — sif. İgid, şücaətli, rəşadətli, qorxmaz; mərd. <Heydər bəy:> . . Handa bir rəşid və qoçaq adam cürət edib bir yük, iki yük çıxarda bilər. M. F. A.. Məgər bu şəhərdə hamıdan qoçaq mən oldum? C. M.. // Zirək, bacarıqlı, dilavər. <Ahıl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərd — f. 1) kişi; 2) adam, insan; 3) qəhrəman, igid; 4) əliaçıq, səxavətli. Mərdi meydan «meydan adamı» m. igid, qəhrəman, cəsur; mərdi mərdanə igidcəsinə, kişi kimi, cəsarətlə, qorxu bilmədən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ərşəd — ə. 1) ən ağıllı, ən kamallı; daha ağıllı, daha kamallı; 2) ən igid, ən qorxmaz; daha igid, daha qorxmaz; 3) ən düzgün, ən doğru, ən sağlam; daha düzgün, daha doğru, daha sağlam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəb(i)r — is. <fars.> Məməli heyvanların yırtıcılar dəstəsinə mənsub pələngəoxşar heyvan. Vəhşi heyvanlardan Lənkəran sahəsində bəbir və respublikamızın meşələrində çoxlu ayı, tülkü və Sibir samuru vardır. M. Qaşqay. Bəbri bəyan məc. – çox qoçaq, çox … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəliqanlı — 1. is. Həddi büluğa çatmış gənc, cavan oğlan. . . Səfərin Sibirdən qaçıb, başına özü kimi dəliqanlıları cəm edərək quldurluq etməyi hər yerə yayılmışdır. S. S. A.. Bu adamın hərəkətindən və simasından gəncliyində çox igid və kefcil bir dəliqanlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdlik — is. 1. Sözündə, işində etibarlı, vəfalı olma; sədaqət, vəfa, etibarlılıq, kişilik, alicənablıq. <Firəngiz Muxtara:> . . Mərdlik, qeyrət və sədaqət sıldırımlardan da atılsa, ölməzdir, əbədidir! B. Bayramov. 2. İgidlik, qəhrəmanlıq, şücaət.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoxsulluq — is. Yoxsul hal, yoxsul vəziyyət; kasıblıq, ehtiyac. Dünyada heç igid yoxsul olmasın; Yoxsulluq igidə yaman ad olur. «Koroğlu». Şirəli də başqaları kimi yoxsulluq, ehtiyac içində böyümüşdü. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuva — is. 1. Quşların yumurtlayıb bala çıxarmaq və onları saxlayıb böyütmək üçün çör çöpdən və s. dən düzəltdikləri yer. Qaranquş yuvası. Sərçə yuvası. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Arı şanı. Yuvadan aralanıb tək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti